1. Passé du PASSIF.
- Au passé composé, au plus-que-parfait et au conditionnel passé, l'auxiliaire du passif n'est pas "worden" mais zijn.
De verklaring is door die jongen gegeven. L'explication a été donnée par ce garçon.
De zieke was naar het ziekenhuis vervoerd. Le malade avait été transporté à l'hôpital.
De inlichtingen zouden door iemand anders gegeven zijn. Les renseignements auraient été donnés par quelqu'un d'autre.
Comparer :
De verklaring wordt door die jongen gegeven (est donnée).
De zieke werd naar het ziekenhuis vervoerd (fut transporté).

2. DATIF.
- On a encore d'anciennes formes du datif (avec terminaisons -e, -en ou -er) dans un certain nombre d'expressions : ter ere van (en l'honneur de);
van ganser harte (de tout cœur);
ze heeft ten dele gelijk (elle! a en partie raison);
ten tijde van de stoomlocomotief (au temps de la locomotive à vapeur);
hij is ten laste van zijn ouders (il est à charge de ses parents);
ze hebben hem ter dood veroordeeld (on l'a condamnée à mort);
een moord met voorbedachten rade (un meurtre avec préméditation),
hij werd op heter daad betrapt (il a été pris en flagrant délit).

4. Emploi de l'ADJECTIF POSSESSIF.
- Dans certaines expressions, et surtout devant les noms des parties du corps, on emploie l'adjectif possessif là où l'on a en français un article défini.
Hij heeft zijn been gebroken. II s'est cassé la jambe.
Ik heb me in mijn vinger gesneden. Je me suis coupé au doigt.
Hij loopt met zijn handen in zijn zakken. II marche les mains en poche.
Ze heeft haar handen gewassen. Elle s'est lavé les mains.
Hij bijt op zijn nagels. Il sa ronge les ongles.
Ik heb mijn voet verzwikt. Je me suis foulé le pied.

5. Le français TOUT.
- Nous avons déjà vu que, en principe, on emploie heel devant un nom singulier et al devant un nom pluriel.
(De hele stad, het hele huis, al de kinderen).
Al s'emploie aussi devant un nom singulier pour indiquer que la quantité est prise comme un tout :
al het geld (tout l'argent).
Dans le langage courant, on emploie souvent allemaal répétant le sujet (et jamais comme sujet !) au lieu de "alle" :
Alle mensen zijn vertrokken. De mensen zijn allemaal vertrokken. Tous les gens sont partis.

6. Place des mots à la fin de la phrase.
- Quand à la fin de la phrase on a un auxiliaire de mode (kunnen, moeten, willen, mogen) ou l'auxiliaire du futur (zullen) suivi d'un participe passé et de worden, ces trois mots peuvent se mettre dans n'importe quel ordre.
Weet u hoe die machine moet gebruikt worden ? (Savez vous comment cette machine doit être employée ?)
Weet u hoe die machine gebruikt moet worden ?
Weet u hoe die machine moet worden gebruikt ?

Zelden zien dezen in hun boekhandelaar een raadgever, iemand met een culturele standing; de massa beschouwt hem als een handelaar die een "intelligenter" artikel verkoopt en die daardoor meer als een intellectueel wordt aangezien.